ewentualnie

stare foto, ale pasuje do sytuacji.

"Może dziś przestanę się okłamywać, w brodę pluć?
że nie potrzebuje nic od Ciebie, choć chcę Cie tu,
Z Tobą żyć, pozostaje mi tylko liczyć na cud.
Mówię sobie że ostatni raz wchodzę w ten bezsens,
choć w ogóle w to nie wierzę bo dobrze znam siebie.
Liczyć mogę że coś zmienię, to jest może fundamentem,
bo gdy tracisz nadzieje - tracisz powietrze."


Chciałbym, żeby ktoś mnie kiedyś zatrzymał na ulicy i powiedział, że to co robię, jaki jestem, moja droga, moje decyzje moje błędy, że to wszystko do czegoś prowadzi i ma jakiś sens. A może wszystko to co robię, jest nic nie warte, że syzyfowa praca nigdy się nie skończy i nigdy nie wejdę na upragniony szczyt. Może robię źle, że nie żałuję rzeczy których powinienem żałować, ostatnio jednak przekonałem się, że niektóre słowa kierowane do mojej osoby są nic nie warte, mimo to dalej się angażuję, staram się, ma to sens? Może kolejny raz życie wystawia mi teatrzyk w którym jestem tym słabszym. Może powinienem jebnąć tym wszystkim i zostać kompletnie sam. Niestety ja tak nie potrafie."tyle pytań chcę Ci zadać, które mi w głowie siedzą
ale zbyt boję się, że zadasz mi ból odpowiedzią"