Pau :) ;*

''Zawsze kiedy jesteś przy mnie blisko, wyłazi ze mnie całe zło, a wstępuje dobro, wyciszenie i ciepło. Jeszcze czuję twój zapach i oddech, a twoja nieskończona wrażliwość siedzi mi na barkach i nie mogę jej strzepnąć. A powinienem, bo z twoją wrażliwością w moim ciele, wśrod ludzi, z którymi przyszło mi żyć, byłbym martwy po tygodniu. Ja swojej pozbyłem się, gdy wraz z twoim odejściem, odeszły Anioły, a ja kazalem im wziąść też to, co we mnie najlepsze- milość, czulość, zdolność empatii, radość. Po co mi one, jeśli ciebie już nie było? Coś ty najlepszego zrobiła? Pojawiłaś się w moim życiu nagle i niespodziewanie i skaziłaś mnie tą swoją dobrodusznośćią i bezwarunkową miłością do calego świata. Każdego wieczoru brałem prysznic by zetrzeć z kawalkami naskórka tę swoją ważliwość, dokładnie spłukać razem z krwią i łzami, żeby przypadkiem nie został ani jeden milimetr, gram. Ani jedna kropla. Każdej nocy pragnąłem mieć cię obok siebie, ale ciebie nie bylo. Wyjechalaś, a ja postanowilem, że już więcej nie pozwolę ci podejść do mnie zbyt blisko z obawy przed tym, że ktoregoś dnia znowu naznaczysz mnie sobą  i zostaniesz, jak tatuaż, jak wylew podskorny, ktorego nie da się usunąć, zlikwidować. Ty jesteś jak grawitacja. Przyciągasz mnie do siebie. Proszę, przestań. Już mnie więcej nie naznaczaj, nie tatuuj, nie przenikaj, nie przyciągaj. Pozwol mi odejść kiedy i jak będę chciał. Dopóki mam dość siły by siebie okłamywać, że będę umiał bez ciebie żyć''

...