Wpadłem na pomysł aby odkurzyć stare pudło z pamiątkami, leżało na strychu pięć lat. Po 10 minutach szukania zwątpiłem, może ktoś je wyrzucił, ale nie... strasznie zakurzone czekało. Gdy je podniosłem zdało się strasznie ciężkie, nie takie je zapamiętałem, nie takie. Chwila wahania, niepewności, ale cóż może się wydarzyć po tylu latach.

Na samym wierzchu ręcznie robione kartki, dwie reklamówki z listami ( bogowie nie pamiętałem że aż tyle tego bylo), zdjęcia oraz pamiątki, wszystko dotyczące jednej osoby, tej która przez 4 lata była częścią mego marnego życia ;) Na pierwszy ogień poszly listy oraz kartki, z początku wywołujące radośc po chwili żal i i smutek, ale nie za tym czego dotyczyły ale dlatego że po rozstaniu nie potrafiliśmy na siebie patrzeć, rozmawiać. Rozmawiać... pamiętam nieprzespane noce gdy jedyne co robiliśmy to tylko i wyłacznie rozmowa ;), o niczym ważnym, o błahostkach ale wtedy to się nie liczyło, najważniejsze bylo to że bylaś blisko.

Kolejne były zdjęcia... Zakopane, biwak nad Woświnem (najlepsze wakacje jakie spędziłem), Poznań, Bielsko-Biała i wiele, wiele innych :) tyle cudownych chwil, nigdy ich nie zapomne, nigdy nie będę żąłował, zawsze pamiętał.

Ostatnio w radiu słyszę piosenkę która kieruję me myśli ku Tobie:

http://www.youtube.com/watch?v=8luQaKZW6IE

Wierzę że tak jak w piosence jesteś szczęśliwa, że ułożyłaś sobie życie, tego pragnę z całego serca.