123. raz dwa trzy

Fot. Bartosz Łuka


Ty zabij ból nim on zabije cię tu, weź go pierdol
życie jak sznur oplata szyję ci znów szorstką pętlą
Jakie masz leki, co dziś na ciebie zadziała, przetnie liny?
Zabije lęki, coś dla duszy i ciała, odlecimy
Nie chcę apteki, chcę żeby tu została dni, godziny
Zza szyby dźwięki zepsutego miasta, my leżymy
Prosisz mnie żebym ci mówił cokolwiek, spokojnie, wolno
Patrzysz mi w oczy jak dziecko w ogień, a przechodnie mokną





"Oto więc moja dla was mądrość głupia: Idźcie się upić. Idźcie poszaleć z kompanami. Wdrapcie się w góry na szczyt wysoki. Idźcie w tajgę zapolować, stańcie przeciwko zwierzowi dzikiemu. Znajdźcie sobie diewuszkę na sercu i ciele miękką, rozkoszną. Wystąpcie w jakiej politycznej sprawie przeciw wszystkim. Jadajcie do obżarstwa. Darujcie sobie zawsze minutku, żeby spojrzeć na niebo gwiaździste, na śnieg na gałęzi skrzący, żeby psa pogłaskać, dziecko utulić. Wszystko, co zarobicie, wydawajcie na rzeczy materialne użytku codziennego: ubrania najlepsze, z najprzyjemniejszych w dotyku tkanin, sprzęty najmilsze dla oka, drobiazgi dłoń cieszące. Macie wybrać jedno z dwóch dań wybierzcie to, którego jeszcze nie próbowaliście. Macie wybrać jedno z dwóch miast wybierzcie to, w którem jeszcze nie byliście. Macie wybrać życie wybierzcie to jeszcze nieprzeżyte."

~ Jacek Dukaj "Lód"