Początki literatury polskiej wiążą się z piśmiennictwem łacińskim, powstającym na ziemiach polskich już od przełomu X-XI w. Do najstarszych tekstów tego typu zaliczane są utwory hagiograficzne, takie jak trzy żywoty św. Wojciecha oraz Żywot Pięciu Braci Męczenników. Utwory te zostały napisane przez cudzoziemców (autorem Żywotu Pięciu Braci był Bruno z Kwrtfurtu), którzy korzystając z wzorców religijnego żywotopisarstwa podjęli tematykę, związaną z lokalnymi wydarzeniami z terenów ówczesnego państwa Piastów.