.. to całe życie, jak słona kropla.

spojrzałam jeszcze tylko na Twój opis nie było w nim nic o mnie, dla mnie? więc czym prędzej wyłączyłam to pudło potocznie zwane też komputerem myślałam o Tobie. poszłam do siebie do mojego kawałka przestrzeni, mojego małego świata, nie zapalając światła podeszłam do okna, spojrzałam w niebo, szukałam w nim ukojenia.. nie było widać mojej gwiazdy, był tylko ten głupi księżyc rażący po oczach,myślałam o Tobie.. oparłam głowę o parapet, łzy pchały się do oczu, a usta zaczęły wydawać dziwne jęki oznaczające ból, myślałam o Tobie.. zaczęłam marzyć że kiedy zacznę się cofać wpadnę w Twoje ramiona, a nie regał stojący za mną, wiedziałam że dzielą mnie od niego tylko 3 kroki.. zrobiłam ten pierwszy krok w tył nie napotkałam Ciebie, kolejny krok był mniej pewny, ale po nim też nie wpadłam w Twoje ramiona.. do trzech razy sztuka, czułam coś za sobą, czyjąś obecność? uwierzyłam że to ty więc czym prędzej zrobiłam ten 3 krok, to miałeś być ty, tak to ty miałeś za mną stać, a nie ten głupi regał w który uderzyłam plecami tak cholernie mocno, w skutek tego usłyszałam tylko dźwięk tłuczonego szkła, dla masochistki mojego pokroju to raj.. podeszłam do okna, nie mogłam dopuścić do tego by podwinąć rękawy i chwycić za szkło.. nie, nie chciałam nawet na nie patrzeć, nie mogłam zapalić światła. podeszłam do łóżka i odrzuciłam kołdrę wiedziałam że pod nią jest Twoja koszulka.. założyłam ją i wtuliłam się w poduszkę poczułam tęsknotę, ból, żal, rozpacz, strach.. miłość, poczułam też kolejną falę bólu tego shitu w klatce piersiowej, opętała mnie bezradność, potrzebowałam Ciebie.. usta zgryzałam z bólu, dłońmi ocierałam kolejne łzy, a sercem błagałam być się przy mnie wyczarował..

Kocham Cię.