Drogi Pamiętniku

Czy zauważyłeś, że najmocniej tęsknimy za tymi, którzy są tuż obok nas,a my nie możemy ich mieć?

Najbardziej brakuje nam tych, którzy są prawie namacalni. Czy zastanawiałeś się kiedyś, co boli bardziej
- powiedzieć coś i żałować tego, czy nic nie powiedzieć i tego żałować?

Myślę, że najtrudniej jest mówić o najważniejszych rzeczach. Wstydzimy się ich, gdyż słowa umniejszają je.
Sprawiają, że to, co w naszej głowie wydawało się wielkie i wspaniałe, po wypowiedzeniu staje się okrutnie zwyczajne. Nie bójmy się mówić ludziom, że ich kochamy. Jeśli to zrobimy, oni mogą złamać nam serce, ale jeśli nie, my możesz złamać ich. To Nasze serce decyduje, kogo kocha, a kogo nie. Nie możemy mu mówić, co ma robić. Ono samo wybiera. Wtedy kiedy najmniej się tego spodziewasz,a nawet wtedy, gdy tego nie chcesz... Zbyt wielu z nas pozostaje zamkniętych, gdyż za bardzo się boją. Boją się, że zacznie im zbyt mocno zależeć,albo ze strachu przed tym, ze drugiej osobie zależy mniej albo wcale. Czy kiedykolwiek kochałeś kogoś, kto zupełnie nie miał o tym pojęcia? Czy byłeś kiedyś zakochany w swoim najlepszym przyjacielu i musiałeś spokojnie patrzeć jak budziło się w nim gorące uczucie dla kogoś innego? Czy kiedy kolwiek zaprzeczyłeś swoim uczuciom, gdyż strach przed odrzuceniem był nie do zniesienia? Kłamiemy, kiedy się boimy... Boimy się tego, czego nie znamy, boimy się tego, co pomyślą o nas inni. Ale za każdym razem to, czego się boimy rośnie i staje się silniejsze. Życie samo w sobie jest ryzykiem i czasami wymaga
od nas skoku w przepaść. Nie bądź osobą, która musi patrzeć w przeszłośći zastanawiać się, co mogła mieć i zrobić... Nikt nie czeka wiecznie...