Bywa czasem, że ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku, którego nie potrafimy opanować. Spostrzegamy, że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła, a my jej wcale nie wykorzystaliśmy. A wtedy życie jakby ukrywa przed nami cały swój kunszt, cały urok.
Powinniśmy zawsze słuchać małego dziecka, którym niegdyś byliśmy - i które wciąż w sobie nosimy. Ono dobrze wie, co to są magiczne chwile.
'Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam.' - Paulo Coelho.
Próbna porażka [ z tym, że pisałam R nie wiem dlaczego O.o ]
Muszę się wziąć za siebie.
*
Przykro mi się zrobiło, to zdjęcie.
*
Tak to ja jestem ta zła i bez - na - dziej - na.
I w ogóle jak wy ze mną wytrzymujecie ?
Podziwiam, bo czasami sama ze sobą nie wytrzymuje.
*
A tak dopełniając moje żale, to moje sny.
Nieważne, że każdy inny, ale wszystkie łączy ze sobą jedno.
ehh...
*