306.

Rozglądam się wkoło i dostrzegam w jak wielki syf zamienia się ten świat. Dorośli gonią za pieniądzem, żeby zapewnić jak najlepszy byt swoim dzieciom. Młodzież zamiast rozwijać swoje pasje i zainteresowania uważa, że najlepszym zajęciem jest zaliczenie jak największej liczby imprez, wypicie ogromnej ilości alkoholu, przyszpanowanie dawką narkotyków. Człowiek już nawet spokojnie okna nie może otworzyć, bo zamiast dźwięku przejeżdzającego samochodu czy śpiewu ptaków słyszy z ust dziesięcioletniego dziecka bawiącego się na placu zabaw po drugiej stronie ulicy pełne nienawiści "wypierdalaj stąd, kurwa!" A ja się pytam: gdzie są w życiu tego dziecka rodzice? Też jako dziecko robiłam rzeczy niestorzone, ale za moich czasów największym przekleństwem było słowo "dupa". Bawiąc się na podwórku całymi dniami też nie miałam jako takiego kontaktu z rodzicami, ale wpoili mi co robić mogę, a czego mi nie wolno. Za co jestem im teraz wdzięczna. Mam wrażenie, że dzisiaj rodzice nie posiadają już takich umiejętności, bo są zbyt zajęci sobą, pracą i własnym majątkiem. Z resztą widać to po postawie ich dzieci, którzy zamiast zwracać się "mamo, tata" mówią "moja stara, mój stary".

Szukamy w życiu rzeczy wielkich, szczęścia w miejscach, gdzie jest mało dostępne. Chcemy wielkich cudów, a nie dostrzegamy zwykłych drobiazgów, które dzieją się na każdym naszym kroku.

Może to, co napisałam jest przekreklamowane i niedokończone. Każdy chciałby zmienić świat i powiem Wam, że to możliwe! Jednak każdy z nas musi zacząć od siebie samych. To od Ciebie zależą losy świata, losy przyszłych pokoleń! Teraz to Ty tworzysz historię. Co opowiesz swoim wnukom, kiedy zapytają się jak to było w Twoich czasach? A kiedy spytają Cię o Twój największy sukces? A może zapytają czy kiedykolwiek komuś pomogłeś?

Zastanów się człowieku czy tak ma wyglądać życie...

'Nagrodą za trud człowieka nie jest to,

co dzięki niemu osiągnie,

lecz kim się stanie.'

John Ruskin