[*]Żegnaj Krzysiu [*]

Jeszcze kilka dni temu byłeś wśród nas. Śmiałeś się, chodziłeś do szkoły  w zielonym mundurku do maturalnej już klasy, cieszyłeś się miłością jaką dawaliście sobie wzajemnie z Agatką i każdego dnia obdarowywałeś całe Twoje otoczenie swoim uśmiechem, dobrym zachowaniem i kulturą. 

25.10.2013r.

Ten dzień miał być dla nas początkiem wspaniałego, zwariowanego, wesołego i imprezowego weekendu spędzonego w gronie znajomych ze szkoły. Niestety stał się dniem okropnej tragedii. Dniem smutku, żałoby, refleksji, płaczu, tęsknoty i ciszy. Stał się dniem Twej śmierci, która spadła na nas jak grom z jasnego nieba. 

Kiedy usłyszeliśmy, że miałeś wpadek i że prawdopodobnie nie żyjesz przeszyły nas okropne dreszcze. Wszyscy zamilkli, załamali ręce, skłonili głowę w dół. Nie mogliśmy i nie chcieliśmy w to uwierzyć. Każda informacja jaka do nas docierała z różnych źródeł dawała nam małe światełko nadziei:

"Może to nie on.

Może to jakaś pomyłka. 

Może jest poważnie ranny ale żyje.

Może za chwile się tu zjawi i powie, że zwyczajnie zabłądził.

Może jest dla niego jakaś nadzieja."

Tyle pytań i myśli oraz okropny wewnętrzny krzyk przesączony żalem do Boga. 

Kolejny telefon i ta wiadomość: "Krzysiek nie żyje. Na 100% to On i nie żyje"

To było coś strasznego.

I to pytanie: "Dlaczego właśnie on?"

Pytanie na które nigdy nie uzyskamy odpowiedzi.

Dziś Krzysiu żegnamy Cię na Twym pogrzebie. To bardzo ciężkie przeżycie dla nas wszystkich.

Z racji tego, że nie mogę dziś być na twym pogrzebie i Cię pożegnać łączę się w swej modlitwie razem  z Tobą oraz z wszystkimi którzy będą płakać nad Twą mogiłą.

 [*]25.10.2013r.[*]

Dzień w którym żegnamy naszego pzyjaciela

Krzysztofa Rycerza.

http://www.youtube.com/watch?v=DnGdoEa1tPg