Szczęście jest emocją, spowodowaną doświadczeniami ocenianymi przez podmiot jako pozytywne. Psychologia wydziela w pojęciu szczęście rozbawienie i zadowolenie.

 Definicja szczęścia dość śmiała i prosta do ogrniecia.

Jednak skoro szczęcie jest rozbawieniem to czemu tak rzadko jesteśmy szczęśliwi mimo że często się śmiejemy ?  W czym tkwi problem ?

Może po prostu jeśli jest dobrze i jeśli mamy coś na co dzień to przestajemy to docenić ?

Może ludzie doceniliby to co mają gdyby ktoś im to zabrał ?

XXI wiek a ludzie cieszą się tylko z picia, ćpania i melanży. No to sorry ale chyba nie jest najlepiej.

Najbardziej zaskakuje mnie fakt że im mniej ma człowiek tym jest bardziej szczęśliwy, wolny.

Może ludzie przestali doceniać nawet szczęście ?