Budynek, w którym mieści się Ossolineum początkowo należał do zakonu krzyżowców, w drugiej połowie XVII wieku został przebudowany w stylu barokowym. Od roku 1819 w budynku działało słynne gimnazjum katolickie św. Macieja, zaś po II wojnie światowej w odbudowanym budynku umieszczono przywiezione ze Lwowa zbiory Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
Są to jedne z największych i najcenniejszych zbiorów w kraju, znajdują się tam, między innymi, cenne rękopisy polskich twórców. W Ossolineum przechowuje się rękopis "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza czy cenny pierwodruk "O obrotach sfer niebieskich" Mikołaja Kopernika.
Założycielem biblioteki był Józef Maksymilian hr. Ossoliński, nastąpiło to w roku 1817. W swoim wiedeńskim mieszkaniu Ossoliński zbierał polskie publikacje, rękopisy i inne dokumenty narodowej kultury. Z biegiem czasu fundacja, w skład której wchodziło: muzeum, biblioteka i wydawnictwo, otrzymała status Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. W 1827 roku zbiory zostają przeniesione do Lwowa, po II wojnie światowej część zbiorów została przewieziona do Wrocławia, reszta do dziś pozostaje we Lwowie.