sama nie wierze w to,że niektóre zdjęcia się tu znalazły, ale nie chodzi o to. bo w tym co chce przedstawić nie chodzi też o to,że Ty zawsze byłaś i będziesz ładniejsza, a ja zawsze byłam wyższa i zawsze będe wyższa kurdupelku . i nie jest to też ocena przyjaźni na miare fotoblogaska. to jest po prostu wspomnienie które żyć będzie wieczne. a czemu pisze to akurat teraz? bo jest to pomiędzy Twoim a moim narodzeniem. podobno przyjaźń buduje się latami, ale my już właśnie wtedy wychowując się pod jednym dachem dostałyśmy ją całą,zbudowaną. przez te wszystkie lata ozdabiałyśmy ją tylko. niekiedy zmieniałyśmy wystrój tego domu. i właśnie tego można trochę żałować. bo bardzo brakuje mi właśnie takich chwil,gdy przyjezdzalas i zaden czas i zadne miejscie sie dla nas nie liczylo, a razem przezywalysmy gdy ktos burzyl nam plany, teraz tego nie ma. swiat nauczyl sie miec wyjebane po calosci, a to najwiekszy swiata blad. i wiesz? to nie moze runąć. musimy nadal rozwijac umiejetnasc bycia osobno ale razem wszedzie. dziękuję, naprawde.

przypomnialo mi sie jeszcze jak wstawalysmy rano i klocilysmy sie kto pozniej zasnal, teraz wazniejsze jest to kto zasnie szybciej. i jak przed snem rozpisywalysmy plan co bedziemy robic zeby nie zasnac hehe. albo jak uczylas mnie plywac na dywanie, i łabądki! i czterech malych murzynkow co poszlo do lasu po mech! wszystko to bylo takie magiczne. i nawet mialysmy swoj zespol no nie i koncerty za 2 zl i piosenki o sercu haha, krecilo sie tez horrory . kurde, to nie ma byc w tej notce. to ma byc w naszych sercach, czaisz?