de profundis.

"O przyjdź, aniele, milczenia aniele! Na serce moje połóż rękę swą... Za wiele przeczuło serce to... O przyjdź, aniele, aniele milczenia! Tyś Bogiem moim, tyś wszystkim mej duszy! [b]Przyjdź, wieczystego dawco ukojenia,[/b] śniegu, co cicho w noc na polu prószy... Nic nie chcę pragnąć! nic żądać!... O morze! [b]ruń falą ku mnie, precz unieś mnie stąd[/b] w bezdroże przez najszaleńczy prąd! Gdy krwią mi serce wre, gdy nic nie mogę, choćbym za chwilę czynu życie dał: pożogę zgaś pragnień, stłum ich szał... Lepiej już iście jak meteor [b]minąć[/b], gdzieś na przepastny morski zabiec szlak i [b]zginąć[/b], niż być bezsilnym tak!..." [b][i]nastawienie depresyjno-autodestruktywne...[/i][/b]