przesłuchanie anioła

Kiedy staje przed nimi
w cieniu podejrzenia
jest jeszcze cały
z materii światła

eony jego włosów
spięte są w pukiel
niewinności

po pierwszym pytaniu
policzki nabiegają krwią

krew rozprowadzają
narzędzia i interrogacja

żelazem trzciną
wolnym ogniem
określa się granice
jego ciała

uderzenie w plecy
utrwala kręgosłup
między kałużą a obłokiem

po kilku nocach
dzieło jest skończone
skórzane gardło anioła
pełne jest lepkiej ugody

jakże piękna jest chwila
gdy pada na kolana
wcielony w winę
nasycony treścią

język waha się
między wybitymi zębami
a wyznaniem
wieszają go głową w dół

z włosów anioła
ściekają krople wosku
tworzą na podłodze
prostą przepowiednię

Zbigniew Herbert

Dzieło Władysława Hasiora i Zbigniewa Herberta powstało mniej więcej w tym samym okresie.Ciekawym jest fakt,iż artyści nie mieli pojęcia o tym że tworzą jednocześnie dzieło o tak analogicznej tematyce.Jeden nie wiedział o tworze drugiego,a wyszło im niemal to samo,tylko forma inna.Platon by rzekł że to obraz który jest znany duszy,ale wymaga przypomnienia,odświeżenia,odnalezienia w głębi przez anamneze.Mówiąc współcześnie-to głęboko zakorzeniony w psychice ludzkiej archetyp.