kocham to zdjęcie chociaż jest stare i jesteśmy lansem z moją gunią bo ona trzyma w ręku wódkę i było wtedy miło mimo tego że pijano młoda gunia niedoświadczone umysły wyspa w parku i tylko nasza miłość nie wiem jak to się stało że teraz jej nie ma ale cóż ja muszę iść dalej ja muszę wstać ja muszę dać sobie radę tutaj i chyba jestem na dobrej drodze a jeśli zbłądzę jak mam dalej iść bez ciała

dlaczego ja nie potrafię tak jak inni nie potrafię być taka jakiej chcesz ty i oni jakiej chcą mnie ja nie wiem już kim mam być co mam robić żeby się dopasować żeby być jednym z elementów bo nie pasuję do tego wszystkiego jestem jakby wśród obcych ludzi chociaż wszystkich dobrze znam i nie mogę być sobą nawet przed samą sobą nie mogę być w ogóle nie mogę nie umiem chyba być nie potrafię ale dlaczego a ty nie odpowiadasz i oni też milczą chociaż na codzień znają mnie najlepiej marzę pragnę chcę nie umiem nie mogę coś mnie ogranicza chcę wstać chcę wyjść chcę być chcę czuć to szczęście ale nie potrafię nawet się uśmiechnąć i żeby to było prawdziwe i lecą łzy a ja znów zabijam je krwią chociaż wczoraj obiecałam sobie że już nigdy więcej to kawałek mojej duszy a ja już chyba jestem bez niej ale jak co dalej proszę pomóż mi sama nie mogę już nie umiem nie chcę każdy krok mnie przeraża życie się kończy ja się kończę a ty trwasz chociaż ja nie potrafię