002

Cześć.

Sobota.

Nareszcie czas żeby odetchnąć i zapomnieć o problemach...

Ale czy na pewno?

Już drugi tydzień zagłębiam się coraz głębiej w książkę "Przed świtem"

i jakoś nie mogę wyjść do rzeczywistości.

Ale jakoś trzeba stawić czoła nadchodzącemu dniu.

Chociaż tak bardzo chciałoby się zawsze być dzieckiem i żyć tylko jednym, pełnym zabawy dniem. 

***

"-Czas żebys i ty uwierzyła w swoje szczęście. 

Powiedziała Alice i pokazała mi ogromne lustro.

Na początku nie miałam pojęcia, kto jest w jego odbiciu.Nieznajoma z lustra patrzyła na mnie przerażonymi oczami. Zniewalały swoją głebią błękitu. Zdawało mi się, ze w nich tonę. Usmiechnęłam się na to wyobrażenie. Nieznajoma w lustrze także to zrobiła. Dotknęłam delikatnie tafli lustra, tak delikatnie, alby nie potłuc go jednym uderzeniem. To byłam ja. Niewiarygodne!"