Me, myself & I.

Monika, lat 13, zamieszkała w malutkiej wsi Gołyszyn - to wie każdy mój znajomy, ale coś bardziej ode mnie, moje prawdziwe "ja". Dziecko, bo jeszcze nim jestem, które dużo już przeżyło i stara się "umocnić". Dziewczyna, która przez to, że dobrze się uczy, że chce coś udowodnić, jest odtącana od reszty ludzi i zamyka się w swoim świecie. Mimo to jest otwarta na nowe znajomości, ma nadzieję, że jeszcze jeszcze ktoś, kto ją zrozumie. Łatwowierna co z pewnością jest jej wadą. Czasami zbyt impulsywna i pochopna. Nie jest jak inne dziewczyny w jej wieku - nie ogląda się za chłopakami, nie maluje, nie słucha satanistycznych piosenek, a przede wszystkim jest sobą. Na ludzi głupich - powiedzmy wprost - nie zwraca uwagi, za to dla przyjaciół jest miła, pomocna, myślę, że nawet altruistyczna. Uwielbia przyrodę i wszystko co z nią związane. Nigdy nie dałaby skrzywdzić zwierzęcia, sama przygarnęła ślepego psa, który po prostu komuś się znudził. Najbardziej boi się straty ważnych osób, przyjaciół, bo tylko im może powierzyć swoje smutki i troski. Lubi dzieci i w porównaniu do innych nie nazywa ich "obsranymi bachorami". Wie, że ma wady i jest tego świadoma. Chciałaby zmienić świat - na lepsze. I najbardziej wkurza ją to, że nie jest w stanie tego zrobić. Po wszystko kocha zwierzęta, w szczególności konie. Jest posiadaczką małopolskiej, 17 letniej klaczy z przeszłością, choć nie wie, jak długo jeszcze nią będzie...  Kochanej, ale czasami trudnej, zwłacza przez to, że nie ma instruktora. Wiedzę czerpie z książek i stara się sobie radzić i nigdy, przenigdy się nie poddawać.