JAK TO MOŻLIWE

Wspólne życie nie jest takie łatwe,

jeśli nawet nawzajem się kochamy.

Nie łudź się. Nigdy nie zrozumiesz

do końca siebie i drugiego człowieka.

Inny będzie robił rzeczy, o których powiesz:

Jak to możliwe!

Czasami sam dla siebie będziesz zagadką

i pomyślisz: Jak mogłem zrobić coś takiego?

Na początku nosimy się nawzajem na rękach,

pełni zachwytu i beztroski.

Potem chodzi o to, by się tolerować,

a na koniec trzeba walczyć o miłość.

Po każdym sporze czujemy

chęć pojedniania, ale i niemoc,

bezsilność i ból.

Chcemy mówić - a nie możemy wydobyć słowa.

Chcemy okazac czułość - a ręka pozostaje w bezruchu.

Chcemy się uśmiechnąć - a twarz się wykrzywia.

Chcemy objąć - a siedzimy jak kołek.

Chcemy przebaczyć - a mimo to mówimy:

Dlaczego to zrobiłeś?

Naucz się żyć z sobą i innymi

oraz zaakceptować to, czego nie rozumiesz.

Naucz się żyć swoim szcześciem,

które składa się z wielu kawałków, a jeden jest zawsze za krótki.

_________________________________________________________________________

Z dnia na dzień coraz lepiej jest ;)

;)