Przyjaźń.

Napewno większość z was siedzi w szkole. 
Ja jestem chora i pomyślałam , że troche popisze :)
Dziś wybrałam temat o przyjaźni. 
Dlaczego akurat ten ?
Miałam w życiu wielu przyjaciół. 
Te damskie i damsko-mięskie. 
Próbowałam znaleźć prawdziwego przyjaciela. 
Troche mi się to nie udawało. 
Moja przyjaciółka wykorzystywała mnie, 
namawiała mnie do złych rzeczy, 
próbowała skłócić mnie z innymi ale równierz też ze mną się kłóciła.
W moim domu była istna rzeźnia. 
Dziennie kłóciłam się z mamą. 
Moja mama nie umiała już tego wytrzymać. 
Sprawdzała mnie na każdym kroku. 
Gdzie jestem , z kim , czy pale, czy pije.
Chciała wszystko wiedzieć.
I wiedziała. Wiedziała, że pale , że piję.
Pomogła mi to zerwać. Zerwać tą ślepą przyjaźń. 
Teraz jesteśmy tylko koleżankami. Spotykamy się

od czasu do czasu . Ale te damsko-męskie. 
Różne są zdania na ten temat . 
Moje było nijakie. Na początku podkochwiałam

się w nim , ale z czasem wiedziałam o nim wszystko . 
Wszystko było okej. Widzieliśmy się codziennie. 
Moja mama go zaakceptowała hahha ; p 

Ale gdy przyszły wakacje straciliśmy kontakt. 
Miał już inne towarzystwo. 
Próbowałam utrzymać ten kontakt , ale nie udawało mi się. 
Wakacje dobiegły końca. Wow, wkońcu. Odezwał się. 
To jest takie dziwne uczucie , cieszysz się ale chcesz mieć
wyjebane totalnie. 
Ale pogodziliśmy się. Od wakacji byliśmy tylko raz się spotkać. 
I też już dla mnie to tylko kolega. 
Ale tych , których kiedyś "odepchnęłam" 

dla tych nieszczęsnych przyjaciół teraz

zaczęłam doceniać. 
Dla mnie to była nauczka i myślę , że dla was też powinna byc. 

Zawsze należy doceniać też innych. 
Tych , od których kiedyś będziemy potrzebowali wsparcia. 
Mam teraz inną przyjaciółkę. 
Była kiedyś moją koleżanką,

ale wiem , że z nią mi będzie dobrze. 
Że już nie będę miała problemów. 

Przyjaciele są jak ciche anioły,
które podnoszą nas,
gdy nasze skrzydła zapomniały jak latać.