Dodano: 25 LUTEGO 2008
Po desce przy gwoździu swą łapką puchatą,
ganiając za małą i szaro - kudłatą
ścigając powietrze i z wiatrem i liśćmi,
rwąc z krzaku pazurem maliny kiśćmi,
i prężąc swój grzbiet z dumą mężnie,
wydając pomruki cichutkie potężnie,
Wieczorem utuląc do serca człowieka,
rozmyśla spokojnie co jutro go czeka...
Komentarze
onecaress
dzięki;)
to też fajne tylko ten ogon z prawej ciut przeszkadza;) a tak to nieźle;)
to też fajne tylko ten ogon z prawej ciut przeszkadza;) a tak to nieźle;)
25/02/2008 23:07:49
