"O SŁOŃCU"

Z okazji dzisiajszego dnia wiosny postanowiłyśmy dać do naszej notki wiersz o słońcu na rozgrzanie bo jak widac nasza pogoda zbyt wiosenna nie jest :-( W dzikości niepowtarzalności skrzydeł sosnowych odnóg wtopił się między pomarańczowy okrąg którego nazywam życiem za którym rozkwitam przy którym cierpię bez bólu którym odużam się przed nocą i do snu Wdziewam z pomarańczowych nitek utkaną koszul... Spacerują liście wiatr porusza lewą dłonią Rodzą się na nowo Pierwszy motyl zbudzony zatrzepotał wiosną Dzięcioł bije dziobem do wrót starej sosny Droga ku słońcu zapleciona w zieloność O! Słodkie góry boskie tajemnice do was zatęskniłam do was zwracam me lico Zawsze i wszędzie moją będziecie miłością ulubionym wspomnieniem choć w bieli - pokryte złotością Powabne czarcie ciała topicie dziś w błękitach niebosiężny umysł zatracacie w chmurach I prężycie swe córy wynosicie nad wszystko Synów swoich na wieki okrążacie przebłyskiem W waszej zgodności moje do końca oddanie... Spaceruje biedronka rozbudzona wcześnie to kosztuje słonka to zamyka się we śnie Luty ciepłem obrzucił las i pole gorącem i już ujrzysz biedronki zabiegane po łące Ciemnorude stworzonka klapią po spodniach butami zaglądają do liścia ciepłej zimowej sypialni Strapionemu szepczą biedronki o podróżach białych i mroźnych sny na jawę wynoszą po zimie delektują się wiosną