Bulimia prowadzi do śmierci. (Jest cięższa niż anoreksja.)
Z czasem żołądek i układ pokarmowy bulimiczki zamienia się w jedną wielką ranę, co powoduje brak trawienia, cały czas odczuwalne bóle żołądka, a w rezultacie śmierć... :(
Najbardziej powszechnym skutkiem bulimii są zaburzenia równowagi elektrolitów - w szczególności hipokaliemia, która może prowadzić do zaburzeń pracy serca (arytmia, wstrząs kardiogenny, zawał mięśnia sercowego) oraz osłabienia siły mięśniowej. Inne możliwe zaburzenia elektrolitowe to: niski poziom wolnych jonów wapnia (zaburzenia krzepnięcia, osłabienie kości i zębów, zaburzenia przewodnictwa impulsów nerwowych, zwiększenie ryzyka osteoporozy) i chloru (zaburzenia gospodarki wodnej i procesu trawienia).
U pacjentów, którzy jako kompensację napadów obżarstwa stosują prowokowanie wymiotów (najliczniejsza grupa) występują znaczne uszkodzenia szkliwa zębów na skutek częstego kontaktu z kwasem żołądkowym. Ubytki spowodowane bulimią różnią się od ubytków spowodowanych innymi przyczynami - są uogólnione, a leczenie stomatologiczne jest nieefektywne. Częste wymiotowanie powoduje także przewlekłe podrażnienie gardła, obrzęk ślinianek podżuchwowych (jeden z pierwszych pojawiających się objawów) i przyusznych, rany na języku, oraz powstawanie charakterystycznych blizn i otarć na palcach dłoni (obecność takich śladów stwierdza się zazwyczaj tylko na jednej ręce - objaw Russella).
Przy kompensacji wymiotami występują także uszkodzenia przełyku i żołądka, oraz krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, perforacja żołądka, rozciągnięcie żołądka, zaparcia (zależność metabolizmu od środków przeczyszczających), zapalenie trzustki, wrzody żołądka i dwunastnicy. Przy gwałtownych wymiotach może dojść do pęknięcia przełyku lub żołądka. Za najbardziej drastyczną konsekwencję wymiotowania uznaje się nowotwór krtani lub przełyku.
Inne konsekwencje bulimii:
* Niedobór cynku - powoduje m.in. niedokrwistość, trudniejsze gojenie się ran, obniżenie odporności, zaburzenia smaku i węchu, wypadanie włosów.
* Zaburzenia cyklu miesiączkowego, aż do całkowitego zaniku miesiączki.
* Ogólne odwodnienie organizmu, powodujące wysuszanie skóry i błon śluzowych.
* Artralgia czyli bóle stawów bez występowania podłoża zapalnego.
* Niski poziom tryptofanu i serotoniny - wpływa na nastrój, zaburzenia snu i potrzeb seksualnych, zachowania impulsywne, oraz apetyt.
* Niedożywienie i odwodnienie występujące w bulimii mogą powodować obniżenie ciśnienia krwi (zawroty głowy, zaburzenia widzenia, omdlenia, bóle głowy).
* Niedobór żelaza i witaminy B12 - powodują anemię.
Osoba chora na bulimię ma silne poczucie winy, niską samoocenę, które z czasem przechodzą w depresję (w najcięższych przypadkach może prowadzić do prób samobójczych). Dalsze konsekwencje to utrudnienie nawiązywania relacji z innymi ludźmi, a także autoagresja, która czasem prowadzi do samo okaleczania się.
Bulimia prowadzi do śmierci.
Pułapka polega na tym, że z bulimią jest dobrze, ale gdy zacznie nam się chcieć żyć i jest za późno (nowotwór lub cokolwiek innego) jest już zapóźno... :(