Tiki nerwowe.

Tiki nerwowe zalicza się do grupy ruchów mimowolnych, występujących u danego człowieka. Ruchy mimowolne wykonywane są niezależnie od naszej woli i zamiaru. Pacjenci nie są w stanie ich kontrolować i w jakikolwiek sposób opanować.

Wyróżnia się bardzo wiele rodzajów ruchów mimowolnych. Mogą one być pląsawicze, czyli nakładające się na ruchy wykonywane z naszej woli, dystoniczne  kiedy kurczą się mięśnie o przeciwnym działaniu, ruchy torsyjne, gdy dochodzi do skrętów tułowia, ruchy baliczne polegające na wyrzucaniu kończyn. Przyczyn takich ruchów mimowolnych może być wiele, a wśród nich choroba Huntingtona. Mogą być one także wynikiem lub skutkiem ubocznym przyjmowania leków, powstawać w przebiegu udaru mózgu, kręczu karku. Zawsze zdiagnozowanie takich ruchów mimowolnych musi przebiegać pod nadzorem neurologa.

Tiki nerwowe są natomiast definiowane jako krótkotrwałe ruchy stereotypowe. Określenie stereotypowe oznacza, że zawsze wyglądają one podobnie. Pojawiają się nieprzewidzianie. Wiadomo, że występowanie tików nasilają takie czynniki jak: stres, emocje, stany napięcia. Wówczas tiki pojawiają się częściej i są bardziej uporczywe. Trzeba wiedzieć, że tiki mogą być proste, złożone, a nawet czuciowe.

Te pierwsze są najczęstsze, dotyczą one zwykle jednej części ciała, np. są to powtarzające się grymasy twarzy, podnoszenie brwi, ramion, mruganie, odginanie głowy. Złożone tiki polegają na tym, że czynności niezamierzone są już bardziej skomplikowane. Tacy pacjenci mogą kopać, skakać, bezwiednie dotykać przypadkowe osoby. Ten rodzaj zaburzenia musi być zawsze obserwowany i diagnozowany (...)

~Julia.