boję się

Naprawdę się boję, że ktoś naprawdę to zrobi.

A wtedy będzie ze mną źle.

Już jest źle i jest coraz gorzej.

Ale sama tak chcę.

Nikt mnie w to nie ciągnie.

Sama się w to zagłebiam.

Coraz bardziej.

I bardziej...

I bardziej...

Aż pewnego dnia już stąd/stamtąd nie wyjdę.

Ale ja nie chcę.

Chcę mieć czasami normalne życie.

Normalnie pogadać z ludźmi.

Wszyscy mówią jakie to fajne jak jest się nienormalnym.

Oni nie są nienormalni tylko głupi, że tak uważają.

SĄ NAJNORMALNIEJSZYMMI LUDŹMI POD ŚŁOŃCEM!!!

I niech nikt tego nie zmienia.

Dlatego w sumie zmieniłam nazwę fbl.

Żeb bardziej oddawała to co czuje.

A teraz to w sumie już nic czuje.

Od dawna nic nie czuje.

Zimno.

Ciepło.

Ból.

Miłość.

Cierpienie.

To omija mnie szerokim łukiem.

Jakbym nigdy nie istniała i nie czuła.

Dziwne uczucie ja się nic nie czuje.

Pustka.

I zostają dwie rzeczy.

Oglądanie i czytanie.

Coraz dziwniejsze.

Coraz straszniejsze.

Coraz mroczniejsze.

Coraz mniej moralne.

Coraz mniej akceptowane.

Aż w końcu ///////.

Tak.

W końcu coś się stanie.

I to nie ja będę za to odpowiedzialna/

Tylko ten cały pierdolony świat./

Dlaczego już nikt nie szanuje moich uczuć?

Nie chciałam się tyle rozpisywać, ale to samo wyszło.

Poza tym to nie wszystko zostało zapisane i wypowiedziane.

Część pozostała kłębiąc się w moim chorym umyśle niebezpiecznego psychopaty.