Chocolate.

Kraków. Nie żałuję i chętnie powtórzę to jeszcze raz. 

Trochę się pozmieniało. Zacznę jednak od tego co trwa dalej. Więc: ciągle filologia romańska z językiem włoskim, ciągle miłość do książek, dużo muzyki, trochę nerwów, trochę wyjść z psem. Ciągle historia Francji jest na mnie obrażona, co działa w dwie strony. Zmieniło się przede wszystkim moje podejście do pewnego człowieka. Musiałabym się zastanowić ile to lat znajomości... hm...4? Niech będzie. 4. Coś jest i później czegoś nie ma, proste. 'To co minęło nie wróci.' 

Jest ktoś. Ktoś kto daje do myślenia. Ktoś za kim tęsknie. Ktoś kto nazwał mnie 'szczęściem'. Ktoś kto potrafi sprawić, że szary dzień ustąpi słońcu. Ktoś z kim się rozumiem bez zbędnych słów. (Dyszku, nie patrz tak... Wiesz o kim mówię. Mówię o 'tacie'.) 

Będę grać w tenisa stołowego.

Będę tłumaczyć. 

/ Powinnam wsadzić kilka rzeczy w jeden wielki karton i odesłać. Jak najszybciej. Aktualnie nie mam aż tyle siły.

A Asieńka nareszcie w Szczecinie. Tylko, że ja chciałabym być gdzie indziej...