kawałek kartki z mojego pamiętnika . :

'Bezsenne noce, tysiące myśli krążą w mojej głowie na najróżniejsze tematy.Nie moge spać , nie mam siły myśleć o tym wszystkim, myśleć o Nim. Kocham Go, ale z jednej strony nei nawidze. Zranił mnie, wie o tym . Nie wiem co mam począć, jeszcze tego nie zaczełam , moze to dobry argument , żeby zakończyć , żeby do czegos w tym wszystkim dojść , przemyśleć. Może On mnie kocha, może mu zależy , nie widze tego, a może z obawy przed utratą nie chce zobaczyć czegoś wartościowego na czym mi zależy. Boję się zaufać , nikomu nigdy nie ufałam bezgranicznie, dlaczego to miałoby się zmienic ?Może powinnam sie odważyć, żby do czegoś dojść, coś osiągnąc, może powinnam sie postarać ? wykazac, udowodnić moją wartość i uczucia..w taki sposób. Powinnam zaryzykować, może okazałoby się to najlepszym rozwiązaniem, ale boję się bólu, straty.. Na moje zaufanie trzeba zasłużyc , w jakikolwiek sposób.. '

+ komętarze pod poprzednim.