VI / 30

Rozdział VI 

-Tak ,! Zgadzam się :) -

Jula stała zdumina bez ruchu , z jej twarzy nie mozna było niczego wywinioskować wszystkie te emocje zachowywała dla siebie w swoim sercu. Po krótkim czesie wydobyły sie z jej słowa. 

-Ale my sie prawie nie znamy nic o Tobie nie wiem .- szepneła

Chłopak spodziewał sie ze dostanie odpowiedz , a po tym nie wiedział co ma powiedziec :- Zawsze mozemy sie lepiej poznać , nie nalegam abyś odpowiedziała mi teraz , mogę troche poczekać ale daj mi jakąś nadzieję bo jeżeli chcesz powiedziec nie to powiedz , i nie rób mi nadzieji bo to będzie jeszcze bardziej bolało - widać było że chłopakowi zależy i przejmuje sie decyzją dziewczyny 

-Yyy Nie , to znaczy tak  . ... Nie wiem - wyjakała bezradnie - chyba nie jestem na to jeszcze gotowa .

- To kiedy będziesz dziewczyno masz już 15 lat , kiedyś beziesz musiała wrescie podjąć decyzję nie da się ciągle uciekać to nie możliwe . Trzeba dorosnać .- Mówiąc to chłopak złapał Julię za ręke i powiedział - Jesli Ci na mnie nie zależy puść ją bez żadnego słowa tak będzie łatwiej.

Dziewczyna jednak uścisneła go mocniej spojrzała się w jego duże niebieskie oczy w których mozna było nawet łzę która zaprzeczała piosence BiG CyCa że Chłopacy nie płaczą i powiedziała : 

- Kocham Cię 

Karol nie powiedział nic wiecej tylko nachylił się nad nią i pocałował ją w usta .

Oboje po tym zarmienili sie i postanowili sie pożegnac . 

Juz po powrocie do Domu Julia napisała do Przyjaciółek , które nie były tym zadowolone  powiedziały że źle zrobiła , że wszystkie dziewczyny zaczną ją przesladować z zazdrości i sie nie myliły Już następnego dnia podeszła do niej siostra Karola i powiedziała :

- Hej , Dziewczyno mojego brata , musimy cos sobie wyjaśnić .!

Co miała na Myśli VIOLA dowiecie sie w kolejnej części .!