nie, nie wącham sobie pachy,

nie, nie chodze w koszulce d&g,

nie, wlasciwie nie lubie tego zdjecia, a jednak..

Są momenty, w ktorych moje zycie przypomina film.

'dalas mi druga szanse...' - trywialne, aczkolwiek ckliwe.

'dlatego chce Cie miec przy moim boku' - no... niczego sobie

'przy Tobie wszystko inne to nic' - tez nienajgorsze...

a przede wszystkim ...

'calowalas sie kiedys tak cudownie, ze za chwile moglabys nawet umrzec?' - oh yeeep...

jednak nagle czar pryska. jak w bajce. i nawet w filmie mowia, ze zycie to nie bajka... w zyciu nie ma miejsca na ksieżniczki i królewiczów. [to na co?]

a wiec:

welcome in my movie!

ps. takie moje chore przemyslenia/urojenia/paplanina/gówno*

*niepotrzebne -> skreślić!