my legs are too weak.

moja koleżanka na zdjęciu. omnomnom, nie powiem, że nie. * _ *

 Czy zdarza wam się czasami czuć tak strasznie sfrustrowanym, że aż nie macie siły się uśmiechać? Ja właśnie dziś mam taki dzień. O ile był dobry w szkole, to po niej zaczął się horror. Wsiadłam do zatłoczonego autobusu, w którym śmierdziało od jakiegoś człowieka, który najwidoczniej przegrał już swoje życie.. Nie wiadomo dlaczego, NIKT nie otworzył okna, ani jednego! Zrobiło mi się strasznie gorąco, myślałam, że puszczę pawia. Tylko czułam jak krople potu spływają mi po plecach, na których miałam skórzaną kurtkę (myślisz, że mogłam ściągnąć? nie-było za ciasno), ośmiokilowy plecak i pięciokilową torbę z basenu (ręczniki, szczotka etc.) w ręce. Potem jeszcze korek. CHRYSTE PANIE. ZA JAKIE GRZECHY? Jeśli chcesz pogadać ze mną o swoim beznadziejnym dniu to zapraszam do wiadomości prywatnych oraz na e-mail : [email protected] , wiem co czujesz ^^ Czekam!

                                                                                                                           ~Miszel