Pan jest moim pasterzem,
nie brak mi niczego.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.

 Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę,
bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij i Twoja laska są tym,
co mnie pociesza.
Stół dla mnie zastawiasz
wobec mych przeciwników;
namaszczasz mi głowę olejkiem;
mój kielich jest przeobfity.
Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia

i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy.

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego,

Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę

i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki:
- Niewiasto, Oto syn Twój.
Następnie rzekł do ucznia:
-Oto Matka twoja.
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie (J 19,25-27).

Ona zawsze przy Tobie !