27

znów... zapach samotności miesza się z odgłosami wiosny... każdy kształt w mroku to Twoja twarz. każda sekunda rozmowy to godzina tesknoty nie ma Ciebie koło mnie noc, jedyna przyjaciółka mrok, najlepszy kochanek otula co noc ociera łzy jest zawsze czuje sie bezpiecznie zamknięta, otulona szczelnie ciemnością zamknięta w kawałku swojego umysłu to co jest tu przerasta moją jaźń śnię na jawię, w głowie rytmicznie pulsują słowa czyny dotyk i jego brak koniec ciemność chwilami pragnę zniknąć choc na chwilę stać się niewidoczna przestać czuć bać się cierpieć. Bo ciebie brak i nie przyjdziesz szybko i zostanę sama otulona ciemnością zaplątana w pościel zgubiona w przepaści własnych myśli