z Olim

^{3 lata. pstryk! i nas nie ma, dziwne że wskazówka od zegara się nie zatrzymała, Ziemia nie przestała krążyć... życie toczy się dalej. dojrzałam już do stwierdzenia że rozczulanie się nad sobą i rozpamiętywanie co by było gdyby, dlaczego itp. jest stratą czasu. po prostu: nie ten czas, nie to miejsce. ludzie się zmieniają. łapię się na tym że irytuje mnie to że ktoś po raz setny powtarza mi 'nie przejmuj się tym' za każdym razem kiedy widzi mnie zamyśloną. ja to wszystko wiem, słyszałam setki rad, ale i tak muszę zrobić to po swojemu. raz już przez to przebrnęłam, teraz jest łatwiej. dam radę, ok? sama. bo za każdym razem kiedy ktoś stara się mi pomóc powoduje ukłucie w środku, kolaż z setek wspomnień na minutę i to nie pomaga, naprawdę, ja tylko muszę zapomnieć. tylko.}