pustka

Kiedy byłam małą dziewczynką uczyłeś mnie rysować,opowiadać wiersze i śpiewać piosenki...

Kiedy kolejny raz upadłam na rowerze to Ty dodawałeś mi otuchy,żeby wstać...

Ocierałeś moje łzy,uczyłeś pokory i cierpliwości, zawdzięczam Ci bardzo dużo i to co najcenniejsze z życiowych wartości...

A teraz kiedy wiem,że już nie wiele czasu zostało mi w Twoim towrzystwie
przepelnia mnie gorycz,ból i niewyobrażalny smutek...

Niewyobrażam sobie dalej fukncjonować bez Twojej wspaniałej osobowości,twoich opowiadań i żartów...

Jestem w totalnej rozsypce...trace grunt pod nogami...

Myśle,że nie mogłam sobie wyobrazić cudowniejszego nauczyciela...

Tak bardzo Cie kocham i tak bardzo nie chce żeby to była prawda... :(:(:( 

[mp3.KAT-Łza dla cieniów minionych]