Świętowit

Świętowit (połabskie: Svątevit;staropolskie: "Świętowity",czyli "Wiecznie Święty"; błędnie Światowid; w źródłach Zvanthevith, Sventevith (w bezpośrednim tłumaczeniu Pan Świętej / Nadprzyrodzonej Mocy) to główne bóstwo czczone przez plemię Słowian połabskich - Ranów zamieszkujące na Rugii w grodzie Arkona. Relacja duńskiego kronikarza, Saxo Grammaticusa zawarta w dziele Gesta Danorum podaje, że w tamtejszej świątyni przedstawiać boga miał posąg olbrzymiej, człekopodobnej istoty o czterech twarzach. W prawej ręce trzymać miał róg, który kapłan podczas świąt (święto o nazwie Libacja, która nabrała pejoratywnego znaczenia za sprawą chrystianizacji) napełniał winem w celu odprawienia wróżb. Uważany za boga najwyższego - pana niebios, także lasu, słońca, ognia, urodzaju i prawdopodobnie wojny.