Dodano: 11 SIERPNIA 2014
Szybko się nią znudził...Porzucił jak zurzytą zabawkę.Najgorsze w tym wszyskim było to, że ona ciągle wierzyła...Wierzyła, że on jeszcze do niej wróci, że to tylko głupi dowcip..."Przeciesz on mnie kocha!
Kocha mnie do cholery!"-krzyczała łkając, coraz bardziej wątpiąc w swoje słowa...Dopiero wtedy, gdy pewnego dnia zobaczyła go z inną, zrozumiała...Dotarło do niej że to koniec.A wtedy...PŁAKAŁA.Ciągle płakała...Wiele minut,Wiele godzin,Wiele dni...Łzy skapywały jej strumieniami po policzkach...Pisała do niego, dzwoniła...
Nie odpowiadał.Rozsądek mówił jej, żeby zachowała jeszcze ksztę godności, żeby dała sobie z nim spokuj i odeszła z podniesioną głową.Ale ona nie potrafiła.Tak bardzo go kochała...nie odpoiwadał na jej wiadomości, więc postanowiła pujść do niego do domu.Gdy otworzyła drzwi, zaczeła go błągać, prosić żeby wrócił...Mówił, żeby dała sobie spokój, że już go nie kręci, że...Dziewczyna poczuła, jak na rzęsie kręci jej się łza."Co mam zrobić żebyś do mnie wrócił, no co?!Mam uklęknąć?!-wołała.Gdy chłopak zatrzasnął za nią drzwi, padła na kolana waląc w nie i łakając.
[pomyślcie jak bardzo go kochała, że zniżyła się do tego czynu!]
Wróciła do domu.Co innego mogła zrobić?!Pobiegła do łazienki, zamykanąc za sobą drzwi.Sięgneła do z lekarstwami...Ładowała do siebie co się dało, nie patrząc na nazwę leku...Po godzinie jej tata chciał dostać się do zamknietej na cztery spusty łazienki. W końcu udao się...zastał córkę na ziemi z niewyczówalnym pulsem.
W szpitalu...
-Wiedzą państwo, jaki mógł być tego podówd?-zapytał doświadczony lekarz.
-Nie, nie mamy pojęcia!-płacząc powiedziała matka.
Dziewczyna lerzy już jeden dzień w szpitalu, żałując że jej się nie udało...W pewnym momęcie drzwi gwałtownie się otwierają i...pojawia się w nich jjej były chłopak...
-To przeze mniem, wiem.Przepraszam, jaki ja byłem głupi...-dopiero teraz patrząc na jej bladą twarzyczkę i te piękne czerowne usta, zrozumiał coś... -Nic nie mów, proszę -Wszystko będzie dobrze.
Przez trzy dni i noce siedział przy jej łóżku.
-Dwie minuty, i nie było by jej przy nas- powtarzał lekarz.
Czwartego dnia, gdy dziewczyna miała już wychodzić, wymknął się i zostawił na stoliku list.
Rankiem odczytała go.
-Wiesz...-pisał-W liście jest mi to powiedzieć łatwiej.Dlatego nie poczekam na Twój powrót do domu, chcę, byś była z rodziną a nie z takim draniem jak ja...
Wiem że słowo PRZEPRASZAM teraz niczego nie zmieni, a mimo to Przepraszam Cię najmocniej, jak potrafię...Nie liczyłem się z Twoimi uczuciami.Zachowałem się jak zwykły ham...Wiem...Wybacz mi, proszę.Przyrzekłem, że co tylko potrafię, żeby to naprawić.Wiem...Wiem że po tym wszystkim...
...że po tym wszystkim mnie znienawidziłaś.Miałaś prawo.Jestem zwykłym, nic nieznaczącym dupkiem!
Zwykła ze mnie świnia.Lecz pod jednym względem sie zmieniłem...To wydarzenie coś mnie zmieniło.
Dorosłem wreszcie do tego, by Ci powiedzieć, i mimo tego, że teraz pewnie masz mnie za nic, będę krzyczeć całemu światu,że zrozumiałem że się zakochałem.Dziewczyna nie mogła czytać dalej .Łzy spływały jej po policzkach, jednak nadal patrzyła na zgrabne litery...Miał piekny charakter pisma.KOCHAM CIĘ, rozumiesz?!Wiem....Zrozumiałem to za późno.Jeżeli jeszcze kiedykolwiek chcesz mnie zobaczyć, powiedz a ja zjawię się. Dziewczyna wieedziała że to głupie, mimo to...Wypowiedziała jego imię.Wtedy wszedł do sali.
Czekał za drzwiami...Chciał ujrzeć ją ostatni raz.Nachylił się nad jej łóżkiem.
"Wiem, że masz mnie za kompletnego debila, ale to co napisałem, to prawda i...-nie dane mu było dokończyć.
Dziewczyna zamkneła jego usta gorącym pocałunkiem.Mimo tego że tak bardzo ją zranił, tak strasznie skrzywdził...Nadal go kochała.Chłopak nie mógł w to uwierzyć...Wybaczyła mu.Dopiero teraz zrozumiał, że spotkał na swojej drodze prawdziwego anioła.Rozpłakał sie jak małe dziecko i powiedział:
"Kochanie...już nigdy cię nie zostawię!"
Komentarze
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika palulu.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
