AVE
Po dość długiej nieobecności
znów jestem
zmuszony przez Chorobę
Jestem już zmęczony
moje oczy okrywa mrok
upadam niczym kłoda
ziemia jest tak daleko
nie potrafiąc jej dosięgnąć
tracąc oddech upadam
setki ludzi przechodzą
nikt mnie nie widzi
jestem niczym przeszkoda
nie czuje już nic
nie potrafię zrozumieć
mego sensu istnienia
czując się jak poryw wiatru
owiewający istnienia ludzkie
nie wiedzące dlaczego jestem
odchodząc w cień
znikając w blasku słońca
spalając się
ODCHODZĘ !
taki mały przebłysk weny
z rozszerzającą się technologią
musiałem zamieścić instrukcje obsługi
więc to jest jeden wiersz czyta się go od koloru
Pomarańczowego potem Niebieski
potem Zielony i na koniec Fiolet
Dziękuje za uwagę Dobranoc
Inni zdjęcia: ... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24