popołudnia bezkarnie cytrynowe

Szła smutna ciemną uliczką, na której była tylko jedna mała lampa i ławka obrośnięta bluszczen, obok ktorej stał kosz na którym widniał napis ,,kurwa,,. Przechodząc obok niego rozplakała sie w glos, ale cisza zagłuszyla jej placz co sprawiło,

 że nikt jej nie uslyszał. Biegła jak najszybciej tylko potrafila. Zatrzymaa się na końcu parku. Przechodzący niedaleko chłopak w długich, czarnych wlosach o jasnoniebieskim spojrzeniu, zapytał co jej się stało, ze jest w parku o godzinie 3 w nocy,

Ona tylko szepnela: wybiegłam z domu w poszukiwaniu szczęścia z nadzieją, że znajdę je w ciemną noc.

On uśmiechnoł się do niej i wtprzedzając jej pytanie odpowiedział: ja wyszedlem z domu z nadzieją, że zgubię smutek...