To tak bardzo boli, gdy żegna się kogoś bardzo bliskiego w rodzinie. Czas leczy rany i kiedyś zagoi to wszystko. Dziś pożegnałam swoją ukochaną babcię. Było mi bardzo ciężko, ale jakoś dałam radę. Ona zawsze nam pomagała, wspierała finansowo, gdy nam brakowało pieniędzy na coś. Robiła wszystko żebyśmy my mieli jak najlepiej, a dla siebie nawet gorsza nie zostawiała, żeby coś sobie kupić do jedzenia. Wszystko robiła z myślą o nas. Teraz już jej nie ma ;( Była dobrą babcią. Ciężko było mi dziś powstrzymać łzy, nie udało mi się to jednak ;( Babcia wyglądała tak jakby spała w lekkim uśmiechu, w uśmiechu takim samym jaki mi posłała w tę ostatnią niedzielę swojego życia tutaj. Boże, tak mi strasznie smutno ;( Tyle dla nas robiła, tyle dobrego a teraz zabrakło jej. Kiedyś zabraknie też nas wszystkich tutaj i to za nas będa się modlić i to nas będą chować w grobach. Rodzina była przy nas, nawet ta z bardzo bardzo daleka. Wszyscy podtrzymywaliśmy się na duchu, pocieszaliśmy się, mówiliśmy, żeby nie płakać, ale to nic nie dało ;( Już sam widok babci dzisiejszego smutnego dnia odmówił moim nogom posłuszeństwa. Trzęsły mi się, nie mogłam stać. W ogóle jakoś tak dzisiaj nie mogłam się uspokoić. Dzisiejszy dzień zdenerwował mnie jeszcze bardziej, niż poniedziałkowa wiadomość o jej śmierci. Czuję się bardzo źle, bo nie zawsze byłam dobra dla babci, nie zawsze robiłam to, o co ona mnie prosiła, miałam to gdzieś. Teraz gdy babcia zmarła, łzy przychodzą same przy każdej myśli o niej. Nie zdążyłam jej powiedzieć ''przepraszam'', ale ona to wie, wie, że chcę ją przeprosić, za wszystkie złe rzeczy, które robiłam. To ostatnie spojrzenie dziś na babcię, jak sobie tak.. tak śpi, wytrąciło mnie z równowagi. Pożegnałam się z nią, ujęłam jej zimną, bezwładną i okaleczoną dłoń w moje gorące ręce i płakałam jak jasna cholera ;( To koniec. Nie ma już babci. Jej ciało umarło, ale dusza jest wciąż żywa i zawsze będzie pośrod nas.

` Niech Aniołowie Zabiorą Cię Do Raju...

Babciu kochana! ;(

[*][*]