10/04/2010

Jak możesz być obojętny wobec tego wydarzenia? No jak? Nie darzyłeś Go sympatią? Nie musiałeś, ale człowieku! Zginął tragicznie Prezydent Twojego kraju! Zginęły wybitne osobistości Wojska Polskiego, przedstawiciele sejmu i senatu, a Ty co? Porównujesz odzew patriotyczny do 'boomu' po śmierci Michaela lub Patricka? Śmiejesz się z wirtualnych świeczek? Z łez? Jak Ci nie wstyd człowieku...

Obojętność nie czyni Cię kimś nadzwyczajnym, udowadnia jedynie Twoją małostkowość.

Jestem dumny z Narodu Polskiego, który potrafi się zjednoczyć w trudnych dla Niego chwilach. Jestem dumny z tego, że jestem częścią tego wspaniałego narodu.

Nie płaczę, jest mi smutno. Polska przeżywa tragedię, ja razem z Nią.

Cześć Ich pamięci! Niech Bóg ma Ich w opiece.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli ziarnko pszeniczne, które wpadło do ziemi, nie obumrze, pojedynczym ziarnem zostaje; lecz jeśli obumrze, obfity owoc wydaje (Jan 12:24).