Wrócę po Ciebie cz. 13

Wrócę po Ciebie cz. 13

- Pracuję w firmie samochodowej ojca. Długo by opowiadać. Nic fajnego, papierkowa robota. - no tak, ojciec ma własną firmę, czegóż innego mogłam się spodziewać. - A ty? Gdzie pracujesz?
- W studiu fotograficznym. Pomagam przy zdjęciach. Nic konkretnego, ale
potrzebuję takiego doświadczenia. Kocham fotografować. Wszystko. Ludzi, przyrodę, zwierzęta. Chciałabym związać z tym przyszłość.
- Fajna sprawa. Dobrze mieć jakąś pasję. - kątem oka zauważam, że przygląda mi się, ale skupiam się na drodze. Kilka minut nic nie mówimy, ale w końcu pierwszy odzywa się Tomek.
- Dlaczego palisz? - zastanawiam się dłużej nad odpowiedzią, ale nie mogę powiedzieć mu prawdy.
- Bo lubię. Tak wyszło, raz spróbowałam i już mi tak zostało. - na
szczęście taka odpowiedź go chyba satysfakcjonuje, bo nie mówi o tym nic więcej.
Rozmawiamy o różnych rzeczach i nim zdążę zauważyć, jesteśmy już
pod domem. Wychodzimy obydwoje z samochodu i oddaję mu kluczyki.
- Niechętnie ci je oddaję. - uśmiecham się. - Dziękuję, że spełniłeś jedno z moich marzeń.
- Cieszy mnie to. - patrzy dłuższą chwilę w moje oczy i przybliża
się. O nie, nie ma mowy. Odsuwam się i idę w stronę domu, bez pożegnania. Oczywiście dogania mnie pod drzwiami.
- Nie chciałem cię przestraszyć. Po postu masz coś na włosach. - dotyka mojej głowy i po chwili zauważam, że trzyma mały listek na dłoni. Och, Oliwia ty głupku, myślałaś, że chce cie pocałować?
- Dziękuję. Wybacz, za moje dziwne zachowanie. Napijesz sie soku? Czy czegokolwiek tam chcesz. - staram się zagadać tą niezręczna sytuację, a na jego twarzy widzę ogromny uśmiech.

cdn.

K.

 Swoje opowiadania możecie wysyłać na maila:

[email protected]