SLUCHAWKI
- przetwornik elektroakustyczny, majacy za zadanie przeksztalcenie sygnalu elektrycznego w slyszalna fale dzwiekowa podobnie, jak czyni to glosnik; od glosnika jednak odróznia sluchawke sposób, w jaki jest wykorzystywana: sluchawka sluzy do indywidualnego odbioru dzwieku, najczesciej umieszcza sie ja w bezposredniej bliskosci ludzkiego ucha, a nawet wewnatrz ucha.
Ze wzgledu na uzyty przetwornik elektroakustyczny sluchawki dzieli sie na:
magnetoelektryczne (czasem w skrócie nazywane "magnetycznymi"), z membrana z materialu ferromagnetycznego (najczesciej ze stali), której ruch wzbudzany jest przez zmiany pola magnetycznego w nieruchomej cewce znajdujacej sie w bezposredniej bliskosci membrany;
elektrodynamiczne (albo krótko "dynamiczne"), z membrana papierowa lub z tworzywa sztucznego, której ruch wzbudzany jest przez przyklejona do niej mala cewke, umieszczona w silnym stalym polu magnetycznym, poruszajaca sie wskutek przeplywajacego przez nia pradu zmiennego;
elektrostatyczne, z membrana wzbudzana przez zmiany pola elektrycznego;
piezoelektryczne ("krystaliczne"), z membrana pobudzana wskutek zjawiska piezoelektrycznego.
Ze wzgledu na konstrukcje sluchawki odróznia sie:
sluchawki nauszne (zamkniete), w których cala malzowina uszna zakryta jest wraz ze sluchawka w niewielkiej komorze
sluchawki otwarte, których uzywa sie poprzez zblizenie ucha do membrany sluchawki tak, ze malzowina ucha pozostaje odslonieta
sluchawki pólotwarte, o konstrukcji czesciowo oslaniajacej ucho
sluchawki douszne, które wsuwa sie (czesciowo) do wnetrza kanalu sluchowego.
Sluchawki bywaja czasem - zwlaszcza sluchawki nauszne - mocowane do sprezynujacego palaka, który trzyma je na glowie; czasem do palaka mocowany jest dodatkowo miniaturowy mikrofon. Czesto sluchawki uzywane sa parami, na lewe i prawe ucho, co umozliwia odsluch stereofoniczny. W zastosowaniach wojskowych sluchawki wmontowywane bywaja do wnetrza helmu (helmofonu)