Historia - świadek czasu, światło prawdy, życie pamięci,

nauczycielka życia, zwiastunka przyszłości.

Dlaczego można powtórzyć zapamiętaną melodię,

a nie można zapamiętanego śmiechu?

Nie zawsze potrzebujemy pomocy od pamięci.

Bywa, że bardziej potrzebujemy zapomnienia.

Jeżeli pamiętamy,

że wszyscy jesteśmy pomyleni, to tajemnice znikają, a życie staje się zrozumiałe.

Kochał ją bez pamięci i dlatego szybko o niej zapomniał.

Nawet mędrzec nie wszystko wie, a jeśli jest nim, pamięta o tym.

Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci.

Człowiek zapada chwilą w pamięci drugiego człowieka,

jak kamień rzucony w wodę.

Nikt by nie pamiętał o dobrym Samarytaninie,

gdyby miał tylko dobre intencje. By przejść do historii, musiał mieć też pieniądze.

Przemijamy. Stare ustępuje miejsca nowemu,

w ten sposób świat posuwa się naprzód.

Ale pamiętajmy o tych, którzy odchodzą - ta pamięć daje im nieśmiertelność.

Słowa, którymi z małostkowości czy z ignorancji zatruwa się serce własnego dziecka,

zostają na zawsze w pamięci i prędzej czy później spopielą mu duszę.

Pamięć o przeszłości oznacza zaangażowanie w przyszłość.