Sad..

I mam taką nadzieję, że kiedyś przy­pad­kiem bądź nie, zaj­rzysz w mo­je myśli, przeczy­tasz tą, pi­saną pod wpływem nag­ro­madzo­nych emoc­ji, prze­pełnioną bólem, tęsknotą za czymś cze­go nie było, lecz is­tniało w moich marze­niach, że jeszcze się odez­wiesz, i uświado­misz so­bie że tyl­ko To­bie pot­ra­fiłam zaufać, tyl­ko To­bie dałam taką szansę, lecz te­go nie zauważyłeś. A może nie chciałeś zauważyć? A ja głupia i naiw­na ciągle wierzę w to, że się po­jawisz na no­wo w moim życiu. Błagam Cię, po­wiedz że mnie niena­widzisz, że jes­tem ni­kim, że nic dla Ciebie nie znaczę... będzie mi chy­ba lżej niż te­raz, gdy zni­kasz bez słowa i na­wet nie wiem czy mogę mieć nadzieję że jeszcze będziesz.