Harry.

Harry

Byłaś z Harrym już ponad dwa lata . Nie wyobrażałaś sobie bez niego życia . Był twoim kryptonimem , zagadką . On kochał ciebie tak samo , zawsze wspierał cię w trudnych chwilach zwłaszcza , że było ich dużo . Ojciec i matka alkoholicy , wszyscy cię opuścili , każdy wstydził się z tobą pokazać , ale nie on , Harry Styles . Jedyny w twoim życiu . Czułaś , że będziecie razem na zawsze . Lecz nie przewidziałaś takiego finishu. Był słoneczny dzień więc postanowiłaś przejść się z Harrym po plaży . - Może napiszemy list w butelce ? - spytał cię - Oczywiście - przytuliłaś go Każdy z nas coś napisał , ale nie zobaczyliśmy tego , to była dla nas zagadka .. - Muszę się już zbierać - odrzekł smutno Harry - No tak ... życie gwiazdy - wzdychnęłaś smutno . Odwiózł cię do domu . Pożegnałaś się z nim i szybko poszłaś napisać coś w pamiętniku . " Drogi pamiętniku . Nie powiedziałam Harremu , ale będziemy mieli córeczkę .. boję się jego reakcji . Nie wiem co mam robić , szkoda , że nie możesz mi poradzić . Myślę , że się przestraszy i odejdzie ode mnie" . Skończyłaś i położyłaś się na łóżku . Rozmyślałaś nad tobą i Harrym . Nagle zadzwonił do ciebie telefon . - Czy rozmawiam z [T.I] ? - Tak , o co chodzi ? - Pański chłopak miał wypadek . Jego stan jest bardzo , bardzo ciężki . London Street - proszę przyjechać - powiedział szybko lekarz , po czym rozłączył się . Zaczęłaś płakać . Twój dom nie był daleko od tego szpitala , więc postanowiłaś pobiec . Dobiegłaś po 10 minutach . Zastałaś jakiegoś lekarza . - Czy .. czy pan operuje Harrego Styles'a ? - powiedziałaś zdyszana . - Tak , niech pani do niego wejdzie , on pani potrzebuje - zaprowadził cię lekarz do Harrego . Weszłaś do sali , zobaczyłaś swojego chłopaka w bandażach , cały zadrapany , nie spał spojrzał na ciebie . Podeszłaś do niego . Zaczęłaś głośno płakać . - Kochanie ... my , my będziemy mieli dziecko, dziewczynkę - zaczęłam jeszcze głośniej płakać - Darcy .. nazwij ją Darcy ... kocham cię - aparatura zaczęła piszczeć . - Harry nie poddawaj się , Harry proszę Cię , Harry - pocałowałam go ostatni raz i siłą wyprowadzili mnie z sali . Po godzinie z sali wyszedł lekarz . - I co z nim ? - spytałam zapłakana - On .. on .. nie żyje . Przykro mi - powiedział lekarz . - C-co ? - upadłaś na kolana - co ? T-to nie możliwe , to nie możliwe , to nie jest możliwe ! - krzyknęłaś . Szybko wybiegłaś z sali poszłaś do parku , padał deszcz .. tak poznałaś się z Harrym właśnie w tym parku , o godzinie 21.46 . Była 21.46 spojrzałaś na zegarek . Załamałaś się .. - Dlaczego on ? - wykrzyczałaś - dlaczego ?! Płakałaś dniami , nocami ... twoi rodzice zamienili twoje życie w piekło , a Harrego nie było . nie było go przy tobie ... nie było przy tobie jego dłoni , jego ust .. nic nie było , została koszulka która nadal nim pachniała . *7 lat później* Darcy miała już 6 lat . Powoli dochodziłaś do siebie po stracie Harrego , lecz nadal ci go brakowało . Nie miałaś części siebie .. nie miałaś przy sobie drugiej połówki. Postaniłam przejść się z Darcy po tej plaży którą spacerowałam z Harrym . Wydawało mi się , że Harry żyje , że to ja idę z nim przez tą plażę uśmiechnięta . W twoich oczach pojawiły się łzy . - Mamusiu ! Patrz co znalazłam! - pokazała mi butelkę . Otworzyłam ją i przeczytałaś treść . - To nie możliwe - złapałaś się za usta , i zaczęłaś głośno płakać . To była ta butelka ... która czekała , aż ktoś ją otworzy , to była ta butelka , którą tamtego lipcowego ranka wysłałaś z Harrym nad morze . " Kocham cię (T.I.) , to jest miłość na zawsze . Nawet jeśli mnie nie będzie , pamiętaj , że jestem przy tobie - Harry <3 "