taki tam słitaśny Lou na dzień dobry ;)

Jak obiecałam dodaje dzisiaj opowiadanie ;>

Narazie tylko prolog ale godzieś tak o 15 - 17 będzie 1 rozdział ;3

________________

Prolog.

Styczeń 2010 Miałam 14 lat.

Mój pierwszy koncert. Zaprosiłam rodziców do Krakowa. Specjalnie tego dnia dostali urlop. Jechali do mnie aż z Warszawy.

Za kulisami ich nie było .

- Pewnie są a widowni - pocieszała mnie koleżanka.

- Miejmy nadzieje - mruknęłam .

Tóż przed moim występem wystepem szukał mnie polincjant .

- Laura Parker? - zapytał grubym glosem.

- Tak to ja o co chodzi? - zapytałam.

- NIe mam dobrych wieści o twoich rodzicach.

Do oczu napłynęły mi łzy.

- Rodzice mieli wypadek, twój ojciec zmarł na miejscu a matka w drodze do szpitala.

- Co to nie może być prawda ! - wrzeszczałam przez łzy . Tak , pamietam tylko tyle z tamtego dnia. Podobno potem zemdlałam.

Dwa lata spędziłam w bidulu ..

Dziś jest 21 czerwca 2012. Ciotka Margaret z Londynu wkońcu dostała prawa nad moją opieką .

Tak się ciesze! zawsze z Ciotką zawsze sie dogadywałam.  Postanowiłyśmy wrócić do korzeni. Do Londynu. Rodzinnego domu Cioci i św. pamięci Ojca.