Kielce - Zamek

Kielce - Zamek Zamek kielecki wzniesiono w I poł. XVII w. z inicjatywy biskupa Jakuba Zadzika. Była to przynajmniej trzecia budowla w tym miejscu, ponieważ wcześniej stały tu na pewno 2 obronne dwory biskupie. Jeden z nich wzniósł bp Piotr Tomicki z XVI w., ale nie wiele o nim wiadomo, podobnie jak o najstarszej drewnianej siedzibie biskupów najechanej i zniszczonej w XIII w. przez księcia Konrada Mazowieckiego. *** - 1601 r. - po wybuchu zarazy w Krakowie, w dworze kieleckim schronił się bp. Maciejewski wraz z klerykami *** - 1637 r. - początek budowy zamku mającego dorównywać rezydencjom króla, z którym bp Zadzik rywalizował po tym jak Władysław IV odsunął go od władzy. Architektem biskupa był prawdopodobnie Giovanni Trevano, a pracami kierował Tomasz Poncino *** - 1641 r. - ukończono budowę *** - 1655 r. - potop szwedzki doprowadził do spalenia miasta, ocalał tylko zamek oraz kościół na wzgórzu Karczówka *** - 1661 r. - w zamku przebywał król Jan Kazimierz wraz ze swym dworem *** - lata 1720-1732 - rezydencja kielecka była siedzibą biskupa Konstantego Szaniawskiego. Dobudował on jednopiętrowe boczne skrzydło południowe *** - lata 1734-1746 - kolejny właściciel bp Jan Lipski dobudował boczne skrzydło północne. Rezydencja zyskała typowy kształt francuskiego baroku *** - II poł. XVIII w. - za bp Kajetana Sołtyka przeprowadzono prace budowlane w kilku komnatach, m.in. dodano gipsowe stropy. W międzyczasie znacznie rozwinęło się także otoczenie pałacu. Powstały m.in. magazyny, spichlerze, stajnie, browar, gorzelnia, młyn wodny *** - 1789 r. - pałac został odebrany biskupom i przejęty przez zaborców *** - 04.06.1816 r. - Stanisław Staszic utworzył w skrzydle północnym Szkołę Akademiczno-Górniczą. Później pałac był siedzibą rządową *** - od 1820 r. - pałac ulegał stopniowym niekorzystnym przekształceniom. Zburzono główną bramę oraz kordegardę dla straży, wieże zamiast hełmów otrzymały nowe szpetne daszki, z fasady usunięto posągi posłów szwedzkich i moskiewskich. Zmieniono także wnętrza, szczególnie wejścia na piętro oraz usunięto niektóre marmurowe portale **** - 1860 r. - pierwsza gruntowna restauracja obiektu *** - 1914 r. - w pałacu mieścił się sztab legionowy J. Piłsudskiego, który osobiście tu przebywał. Poza tym pałac wykorzystywano jako: biuro werbunkowe, drukarnię, pocztę polową, biuro przepustek i redakcję "Dziennika Urzędowego Komisariatu Wojska Polskiego" *** - lata 1923-1925 - kolejna renowacja i próby przywrócenia pałacowi stanu sprzed XIX-wiecznych przeróbek *** - 1938 r. - w pałacu uroczyście otwarto i poświęcono Sanktuarium J. Piłsudskiego *** - po 1945 r. - komuniści urządzili sobie w pałacu siedzibę prezydium WRN *** - 1971 r. - pałac oddano w użytkowanie Muzeum Narodowemu *** - 2014 r. - podczas prac na dziedzińcu, w pobliżu skrzydła północnego, odkryto fundamenty budowli z XVI wieku, którą jest zapewne jakaś część obronnej siedziby biskupa Tomickiego.