Sieradz - Zamek
Nazwa miasta pochodzi od imienia Sirad bądź Sierad, którego wcześniejszą formą według niektórych etymologów był Wszerad, według innych zaś Sirorad.
Od XII w. nazwa miasta notowana była po łacinie jako Siradia. W 1136 nazwę miasta zapisano jako Ziraz, w 1241 Chirask, 1261 Seradz, 1280 Syradz, a w 1284 Siraz. Przez następne stulecia używana była nazwa w dwu wariantach: Siradz oraz Sieradz. W roku 1154 arabski geograf Al-Idrisi w swoim dziele pt. Księga Rogera zamieścił nazwę Sieradza jako S(i)rad(i)ja pośród innych polskich miast: Krakowa, Gniezna, Wrocławia, Łęczycy oraz Santoka. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany na przełomie wieków XIX i XX podaje nazwę Sieradz.
Historia Sieradza
Pierwsza wzmianka o Sieradzu pochodzi z Bulli gnieźnieńskiej z roku 1136, gdzie miasto wymieniane jest jako gród kasztelański, jednak badania archeologiczne wskazują, że osada mogła być założona już w XI wieku. W latach 12471255, nie wiadomo dokładnie kiedy, miasto zostało lokowane na prawie magdeburskim. W 1262-63 roku powstaje Księstwo Sieradzkie, zaś w II połowie XIV wieku województwo sieradzkie.
Prawa miejskie Sieradz uzyskał w 1247 r. (jedno z najstarszych miast w kraju), następnie stolica księstwa do końca XIV w. Upadek miasta powstrzymany dopiero pod koniec XIX w. wraz z rozwojem tu przemysłu włókienniczego w ramach kalisko-mazowieckim okręgu przemysłowego.
Do 1793 roku był miastem wojewódzkim. W 1793 roku, miasto zostaje zajęte przez Prusy.
W okresie międzywojennym i po II wojnie światowej Sieradz był miastem powiatowym w województwie łódzkim.
II wojna światowa
Podczas II wojny światowej Sieradz został włączony w granice III Rzeszy w granice tzw. Kraju Warty pod nazwą Schieratz. Niemcy przeprowadzali masowe egzekucje i wysiedlenia oraz likwidację inteligencji polskiej i Żydów. W sieradzkim w latach 19401942 na obszarze ok. 320 km. władze okupacyjne utworzyły poligon niemieckich wojsk pancernych, na którym testowano m.in. rakiety V-1.
Zlikwidowano 150 wsi zamieszkanych przez ok. 26 tys. Polaków. Na tym terenie znajdowało się 4876 gospodarstw chłopskich i 9 folwarków ziemskich. Wysiedlono 20 712 osób, resztę zatrudniono na miejscu: w zachowanych majątkach rolnych, przy budowie dróg, lotniska, koszar, baraków dla jeńców wojennych. Część ludności przesiedlono do Łodzi (Litzmannstadt), pozostałych do sąsiednich powiatów.
W czasie okupacji niemieckiej przedwojenne więzienie sieradzkie było jednym z największych na obszarze Kraju Warty jako Strafanstalt, Schieratz. Zaczęło funkcjonować już 5 września 1939 roku. Było to więzienie męskie. Wielu jego więźniów przeszło uprzednio przez więzienie w Radogoszczu w Łodzi (Litzmannstadt) lub zostało stąd tam wysłane.
W dniu 23 stycznia 1945 r. do miasta weszły jednostki Armii Czerwonej kończąc tym samym okupację niemiecką podczas II wojny światowej.
.