Michał Wywiórski-Gorstkin

Michał Wywiórski-Gorstkin

Chata rybacka

Michał Gorstkin Wywiórski (ur. 14 marca 1861 w Warszawie, zm. 30 maja 1926 w Berlinie)  polski malarz, naturalista, marynista.

Był synem rosyjskiego oficera Pawła Gorstkina oraz Józefiny Wywiórskiej.

Studiował chemię na Politechnice w Rydze w latach 1881-82. W trakcie studiów został przyjęty do korporacji akademickiej Arkonia. Nagła choroba zmusiła go do przerwania studiów i powrotu do kraju. W latach 1883-87 studiował w Akademii Monachijskiej u Karla Rauppa i Nikolausa Gysisa w 1883 także w prywatnych pracowniach Józefa Brandta i Alfreda Wierusza-Kowalskiego. Wiele podróżował: Polesie, Litwa, wyspa Sylt (ok. 1898), Włochy (przed 1899), Hiszpania (1899-1900), Egipt (1900-1901), Norwegia i Szwecja (ok. 1903-1904), wybrzeża Bałtyku i Morza Północnego, Karpaty (ok. 1906), poza tym Holandia, Krym i Kaukaz. W 1895 przeniósł się z Monachium do Berlina, gdzie pozostał na dłużej, później mieszkał w Wielkopolsce i w Warszawie. Był członkiem Stowarzyszenia Artystów w Poznaniu oraz członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Z małżeństwa z Idą Małgorzatą Seeling miał synów Pawła i Piotra.

W początkowym okresie twórczości Wywiórski, pozostający w kręgu wpływów Józefa Brandta i Alfreda Wierusza-Kowalskiego, chętnie malował sceny rodzajowe, zwłaszcza orientalne. U schyłku stulecia, za sprawą młodopolskiego panteizmu, jego zainteresowania przesunęły się w kierunku czystego pejzażu, którego stał się rychło niekłamanym mistrzem. W r. 1894 na wystawie w Glaspalast w Monachium otrzymał medal drugiej klasy za obraz Z puszczy litewskiej. Jego zdolności w tym kierunku dostrzegła publiczność jak również inni twórcy. W latach 1894-96 na zaproszenie Wojciecha Kossaka i Juliusza Fałata współpracował przy malowaniu panoramy Przejście przez Berezynę. W 1896 zaproszony przez Jana Stykę pracował przy panoramie Bem w Siedmiogrodzie.

W r. 1889, wspólnie z Wojciechem Kossakiem, odbył podróże do Hiszpanii, a następnie do Egiptu. by zbierać materiały do panoramy Somosierra. Powstały cztery duże szkice olejne (projekt panoramy), w których pejzaż (80% powierzchni) był dziełem Wywiórskiego. Prace nad panoramą zostały zaniechane pod naciskiem zaborczych władz. Zebrane środki (zakup płótna, wynajęty budynek itp) zostały przeznaczone na realizację panoramy Bitwa pod piramidami  jej partie pejzażowe były w całości dziełem Wywiórskiego.

Przez całą jego twórczość przewijają się wątki marynistyczne. Świetnie malował sceny morskie. Wiedział jak ważną rolę odgrywa kolor w marinie. Potrafił wydobyć setki odcieni wody morskiej posługując się zawężoną, niemal monochromatyczną gamą barwną