wice prezes ze skarbnikiem CORDISU.

chyba jedyne zdjęcie, które mam z Aśkiem i ogólnie potwierdzające moje życie w tej wspólnocie.

"Piszę więc jestem poetą." - tak najłatwiej odpowiedzieć na pytanie "Czemu jesteś poetą?". Czy poeci nie powinni raczej odpowiedzieć "Żyję, bo jestem poetą."? Czy więc, gdy poeta przestanie być poetą zginie? Nie, nie można przestać być poetą. Serce poezji żyje w każdym z naszej rodziny poetów, pisarzy - we wszystkich, którzy przyczyniają się do rozwoju artyzmu. Poeta nie mówi "Zapełnię czystą kartkę, bo jestem poetą". Wtedy nawet odrobienie lekcji, czy narysowanie kółka na kartce będzie się równało z poezją. Poeta mówi : "Czysta kartko! Zapełnię Cię moim wnętrzem. Staniesz się poezją. Ja poeta daję Ci życie wieczne." Jest to równoznaczne z tym, że my poeci prowadzimy rozmowę z kartką papieru. Czy jest ona w stanie odpowiedzieć? Owszem, ale tylko za sprawą pióra, które zachowuje sie jak pędzel w rękach malarza i rysuje swój świat, którego nikt z żyjących nie może mi zabrać.